اسکاری ها از تماشای فیلم های ضعیف کلافه شدند؛ از سرزمین آواره ها تا ما رینی - وبلاگ سیما

به گزارش وبلاگ سیما، به خاطر شیوع جهانی کروناویروس بسیاری از کمپانی های فیلم سازی اکران آثار مهم خود را حداقل تا بهار سال 2021 به تعویق انداخته اند و به همین خاطر دست اسکار 2021 خالی تر از هر زمان دیگری ست.

هالیوود ریپورتر در گزارشی اعلام نموده است بعضی از اعضای با سابقه آموزشگاه اسکار از کیفیت پایین فیلم های حاضر در اسکار 2021 گله مند هستند و احتمالا برندگان جوایز آموزشگاه در مراسم پیش رو در اغلب شاخه ها از کیفیت کمتری در قیاس با فیلم های پیروز سال های گذشته برخوردار باشند.

• نقد فیلم سرزمین آواره ها؛ آن ور آبی ها هم مثل ما جوگیر می شوند

اسکات فاینبرگ در مطلب خود آورده که هفته گذشته یکی از اعضای آموزشگاه در ایمیلی به او گفته است: بزرگترین مدعی سال جاری فیلم بی علاقگی خواهد بود. سال 2020 با نمایش فیلم هایی همچون داستان وست ساید به کارگردانی استیون اسپیلبرگ و گزارش فرانسوی به کارگردانی وس اندرسن می توانست به یکی از جذاب ترین سال های سینمایی دهه اخیر تبدیل گردد، اما کرونا به هیچ کدام از این آثار اجازه نمایش نداد.

همواره در میان فیلم های نامزد اسکار یک یا چند فیلم وجود داشت که قادر بودند حال عمومی جامعه را بهبود ببخشند و مخاطب پس از تماشای آن ها سر شوق بیاید، اما چهره عبوس و ناراحت این روزهای جهان در سالن های سینماها هم قابل مشاهده است و فیلم های امیدبخشی همانند زنان کوچک یا لالا لند جای خود را به آثار تاریک و تلخی همچون تکه های یک زن، بلک باتم ما رینی، مرد نامرئی یا هرگز، به ندرت، گاهی، همواره داده اند. در بسیاری از این فیلم ها ترس و ارتکاب جنایت یا خیانت بن مایه اصلی داستان را تشکیل می دهند و از سویی دیگر بسیاری از آن ها با سودجویی از تاثیر جنبش هایی همانند من نیز همین طور (Me Too) بر فرهنگ عامه بیش از اینکه به دنبال خلق اثری سینمایی و بیان درست مسائل امروز انسان ها باشند، قصد دارند بر جریان های حاکم سوار شوند و با ژست های از میان تهی سیاسی و اجتماعی در فصل جوایز سینمایی به پیروزیت برسند. احتمالا تحسین زیادتر از حد معمول چنین فیلم هایی و نمایش ندادن تعدادی از فیلم های کارگردان های صاحب سبک که انتظارش را داشتیم، سبب کلافگی اعضای آموزشگاه اسکار شده است.

حتی انیمیشن جدید پیکسار، یعنی روح هم از مرگ، برزخ و سرای باقی حرف می زند و در روزگاری که کرونا هر ساعت جان چندین انسان را در سراسر جهان می گیرد، انگار سینماها هم قصد ندارد امید و شادی را به جهان هدیه کند. شاید جشن پایکوبی انتها سال (The Prom) از معدود فیلم های موزیکال مدعی جایزه اسکار و گلدن گلوب باشد که می توان پرتوهایی از امید و شادی را در آن پیدا کرد.

البته طی ماه های گذشته فیلم های قابل توجه و خوبی مانند دور دیگر از توماس وینتربرگ و پدر از فلوریان زلر هم روی پرده رفته اند، اما همین فیلم ها هم فارق از کیفیت بالایی که دارند، چندان قصه های امیدبخشی را روایت نمی نمایند. مثلا پدر داستان پیرمردی را به تصویر می کشد که با زوال عقل دست و پنجه نرم می نماید.

نطر شما در این باره چیست؟ آیا با این گزارش مبنی بر ضعیف یا حداقل خالی بودن فیلم های اکران شده طی سال 2020 از امید، موافق هستید؟ نظرات خود را با ما و سایر کاربران وبلاگ سیما مگ به اشتراک بگذارید.

منبع: Hollywood Reporter