همین امروز وبلاگ کتابی خود را بسازید - وبلاگ سیما

به گزارش وبلاگ سیما، سرویس کودک و نوجوان خبرنگاران (ایبنا)، پنج آگوست روز جهانی وبلاگ نویس است. اولین بار زمستان 1389 بود که اولین وبلاگم را ساختم. قصد و هدفی نداشتم که چه مطالبی در آن منتشر کنم؛ اما می دانستم که نمی خواهم مطالبم کپی از سایت های دیگر باشد و می خواستم خودم بنویسم. چه بنویسم؟ روزنگاری کردم و هنوز هم روزانه هایم را می نویسم و در وبلاگم منتشر می کنم؛ اما مسئله من و وبلاگ نویسی همین قدر کوتاه و ساده نبود.

وبلاگ نویسی و تقویت قلم

آن تصمیم که از مطالب کپی استفاده نکنم و خودم بنویسم- هرچند کوتاه و شخصی- باعث شد که من هر روز بنویسم، هر شب بنویسم، هروقت که ناراحت بودم، هر موقعیتی که شاد بودم و درباره هر چیزی که صرفا در دلم آرزو بود و در سرم رویا. مداوم نوشتم و نوشتم و کلماتم ورزیده شد. این را همین طوری نمی گویم؛ وقتی به نوشته های 12 سال قبل برمی گردم می بینم که چقدر با نوشته های امروزم متفاوت هستند: هم از نظر محتوا و سوژه و هم فرم و دغدغه. هر روز نوشتن و مداوم دست به قلم بودن یا همراه شدن با کیبورد و تق تق کوبیدن بر آن، کم کم نوشتن را بخشی از وجودتان می نماید و دیگر نمی تواند از آن جدا شوید. می توانید امتحان کنید. اصلا این یادداشت را با این هدف می نویسم که به شما نوجوانان پُرشور بگویم بیایید سال جاری یک چیز تازه را تجربه کنید و آن، وبلاگ نویسی است.

اما من یک قدم شما را جلوتر از خودِ 12 سال پیشم می برم و می گویم با هدف وبلاگ بسازید و در آن مطلب منتشر کنید. شاید بگویید دوست دارید شما هم مثل من از هر دری سخن گفتن را تجربه کنید و لذت بی هدف و بی مسئله صحبت کردن را بچشید. این مسئله هیچ منافاتی با نوشتن هدفمند ندارد؛ اما بهتر است تمرکز اصلی تان را بگذارید بر یک مسیر تا قلم تان راه خودش را بداند و بدون اتلاف انرژی پیش برود. قلم تان را ماشینی بدانید که می خواهد به مقصدی برسد. اگر در راه بنا به هر علتی مدام کنار جاده متوقف گردد یا به هر خیابان و کوچه ای سرک بکشد و اصلا حواسش به نقشه و مقصد نباشد، قطعا قبل رسیدن به مقصد بنزین تمام می نماید و حوصله ادامه دادن به مسیر را نخواهد داشت. اگر شما بخواهید در وبلاگ نویسی هم هزار مسیر را امتحان کنید، قطعا روزی از روزها حوصله تان سر خواهد رفت و فکر می کنید هیچ اتفاقی برای قلم تان نیفتاده است. پس، از تجربه دیگران بهره ببرید و همین حالا، هدفی برای وبلاگ نویسی در نظر بگیرید.

وبلاگ نویسی و کتابخوانی

یکی از اهداف ارزشمندی که در دنیای فرهنگ هر کشوری وجود دارد، مسئله کتاب و کتابخوانی است که اهالی دغدغه مند آن، دوست دارند بیشتر و بهتر در کشورشان و بین مردم ترویج و تشویق گردد. یکی از فعالیت هایی هم که در این زمینه در چندسال اخیر پررنگ شده است، مروج کتابخوانی و تسهیلگری کتاب است. بحث ترویج و تسهیلگری کتاب و کتابخوانی هر یک دنیای خاص خود را دارد؛ اما اگر شما بخواهید به صورت تخصصی یا به صورت عمومی و تفریحی آن را پیش ببرید، به بستری احتیاج دارید که بتوانید خود را در آن بروز دهید. در دنیای امروز، رسانه ها حرف اول را می زنند و شبکه های اجتماعی هم به این علت، پرقدرت شده و کاربران بسیاری را به خود جذب نموده اند. وبلاگ نیز یک رسانه است؛ شاید اکنون کم جان تر و مغفول تر شده است اما در سال های گذشته بویژه دهه 80 و نیمه اول دهه 90 بسیار پرکاربرد و مهم بوده اند. امروز مناسبت خوبی است که دوباره به آنها رجوع کنیم و ببینیم چه ظرفیت ناشناخته ای دارند برای اطلاع رسانی و انتشار مطالب و البته کار کردن روی نام و نشان خود به عنوان یک مروج کتاب.

حالا که بحث ترویج کتاب و کتابخوانی شد، بیایید فرض کنیم که شما یک نوجوان علاقه مند به دنیای کتاب ها هستید. از آنها که وقتی صبح بیدار می شوند یکهو به فکر شان می آید خب، ادامه داستان چیه؟ و صبحانه خورده یا نخورده کتاب را باز می نمایند و ادامه داستان را می خوانند. شاید حتی فراتر از این ها پیش رفته اید و در جمع همسالان خود بحث ها و دورهمی های کتابی دارید و حتی در شبکه های اجتماعی هم فعال هستید و کتاب هایی را که می خوانید معرفی می کنید؛ اما معرفی کتاب به صورت ویدیو، شاید شما را به یک مروج کتابخوانی تبدیل کند؛ ولی این ظرفیت را ندارد که روزی شما را به نویسنده هم تبدیل کند؛ چرا که شما ننوشته اید و صرفا صحبت نموده اید. همان طور که گفتم هر روز نوشتن در وبلاگ باعث می گردد قلم تان ورزش کند، نرمش کند، مسیر را بشناسد و به جلو برود. شما می توانید برای هر کتابی که می خوانید یک مرور کتاب بنویسید- به طور کامل و مفید- و در وبلاگ تان منتشر کنید و از دوستان تان بخواهید معرفی تان را بخوانند و نظر بدهند. بگویید در کدام قسمت ها ضعیف هستید و در کدام بخش ها خوب عمل نموده اید. کم کم این نقدوآنالیز ها قلم شما را هم در نوشتن معرفی کتاب یا حتی نقد کتاب بهتر می نماید و هم زمینه ای می گردد برای تمرین نویسندگی و داستان نویسی.

وبلاگ نویسی و ایده های داستانی

شاید فکر کنید وبلاگ ها فقط همین چند امتیاز را دارند و جایی هستند برای انتشار و ثبت مطالب؛ اما باید بگویم که وبلاگ مثل هر چیز دیگری روی این زمین بزرگ، منبع سوژه است و ایده ساز و شما می توانید روزی داستان خودتان را از مواجهه تان با دنیای وبلاگ نویسی و اتفاقاتی که در آن رخ می دهد بنویسید. مثلا چه داستانی ؟ ممکن است روزی لابه لای نظرهایی که برای مطالب تان دریافت می کنید یا در وبلاگ های دیگران، نظری ببینید که عجیب است، یک جایش می لنگد و احتیاج به آنالیز و کنجکاوی دارد. آنجاست که جرقه ایده داستانی تان زده می گردد.

ما در این زمینه یک رمان نوجوان هم داریم که فرهاد حسن زاده آن را نوشته است. این وبلاگ واگذار می گردد حاوی نوشته های وبلاگی درنا برای نوجوانان است. کتاب مخاطب نوجوان خود را به درون وبلاگ نویسنده می کشاند. نویسندهٔ این وبلاگ که درنا نام دارد، در مقدمه به مخاطبان وبلاگش خوش آمد گفته است. نام وبلاگ دسته کلید است و با همهٔ وبلاگ هایی که تا حالا دیدید و خواندید فرق دارد. این وبلاگ داستان دارد. داستانش هم داستان دارد. شاید داستانِ داستانش هم داستان داشته باشد. بهتر است از اینجایی که هستید تکان نخورید و با درنا پیش بروید تا شما را ببرد به جایی پر از داستان.

می بینید! وبلاگ ها دنیای پُر رمزورازی دارند که فقط باید به سراغ شان بروید و این ماجراجویی را آغاز کنید. به مناسبت روز دنیای وبلاگ نویس پیشنهاد می کنم ماجراجویی وبلاگی خود را به کتاب های ایران و دنیا گره بزنید و وبلاگ کتابی را خود را همین امروز بسازید تا هم قلم خود را به بقیه نشان دهید و هم کتاب هایی را که می خوانید به آنها معرفی کنید: ساده، راحت و سریع.