چون رسالت با امامت محکم است؛ بی امامت دین حق حتما کم است - وبلاگ سیما

به گزارش وبلاگ سیما، قطعه شعری که علی اکبرزاده طلوتی برای میلاد با سعادت حضرت امام علی علیه السلام سرود.

قطعه شعر علی اکبرزاده طلوتی به مناسبت میلاد حضرت علی علیه السلام و مقام امامت:

گفته پیغمبر به آوازی جلی

بر مسلمانان پدر، من و علی

پس خلف آنگه گردد نیکو پسر

که گذارد پا در جا پای پدر

بوده او از کودکی بر دامنم

امر حق بود و براین گردن نهم

از غذای جان خود دادم به وی

تا که جانش مستعد گردد به طی

در شکاف کوه و در غار حرا

دیده با من بس حدیث و ماجرا

در حرا وقت نزول جبرئیل

یار و همراهم علی بی بدیل

این علی م. بوده است در انجمن

اولین مومن به الله و به من

چون نمازی کردمی آن کردگار

جز علی و همسرم انگشت شمار

کس نبودی یاور و یار و مشخص

در طریق بسط این آئین و دین

در شب ظلمت که چل شمشیر زن

قصد آن کرده که ریزند خون من

این علی ام از سر شوق و شعف

پس گرفته جان شیرینش بکف

پیش قدم در دعوی حق بود علی

زان سبب دادم به وی حکم وصی

هم در آن روز نخستین قیام

کرده ام امر امامت را تمام

چون رسالت با امامت محکم است

بی امامت دین حق حتما کم است

گر رود نور تنم سوی خموش

نور حق دست امام آید خروش

من که شهر علم و عرفان بودمی

باب این شهر هم، بود جانم علی

او طریق آسمان ها را چنان

طی نماید کهکشان تا کهکشان

در مصاف حق و باطل در احد

این علی م. مثل کوه استاده بود

در جهاد خیبر و بدر و حنیین

شیر میدان بوده است باب حسین

کار او در جنگ خندق با عدو

تا قیامت داده بر حق آبرو

ذوالفقارش، چون زند یک ضربتی

این عبادت تا ابد باشد یکی

او مرا باشد برادر، نیز جان

وه چه جانی وه چه جانی وه چه جان

دیدنش باشد برایم صد سرور

گرم دلتنگی شوم در نا حضور

او مرا همچون اذن، همچون عیون

چون بود السابقون السابقون

در خطرگاه ها و در هر پیچ و تاب

این علی م. سنگ زیر آسیاب

همچنان دارم شتاب و اشتیاق

تا معرف باشمش همچون سیاق

در غدیر هم گشته ام انذارگو

از امامت نکته هایی مو به مو

این همه ابرام و اصرارم به این

بهر ایمن سازی آئین و دین

این همه تاکید بر شان امام

چون که نعمت ها گردد با او تمام

گر ز. آب هر چیزکی گیرد حیات

بی امامت دین حق گردد ممات

در غدیر دادم بدست تان سند

تا شناسید خیر و شر هم نیک و بد

اصل دین را گر بود صد ها دلیل

بی امامت دین حق گردد علیل

هر که میخواهد که بعد از مرگ من

باشد ایمن از خطا و از فتن

چنگ محک بر طناب او زند

چون که او هم تکیه بر هو میزند

در یم خون و جنون گر مانده ای

دست خود بسپار بر دست علی